Luigi komt eten en we praten ander meer over tekst en geluid. Zij is een groot (zo niet de grootste) missionaris van het luisterboek en ik vind het prachtig, zoals zij dat is, zo begeesterd, maar zelf ben ik niet van het luisterboek. Ik wil lézen, bladeren, kijken. Ik houd wel van nieuws op de radio, en van muziek, maar niet van luisterboeken. Ik wil wel, maar het past me niet. Je moet almaar zo opletten, anders ben je de draad kwijt ofzo. Ik vind het opdringerig.
Nu heb ik een nieuwe hobby die bestaat uit kinderboekenapps. Heb ik geloof ik al eerder over geblogd. Ik zou niet gauw kinderboeken kopen, maar zo'n geïllustreerde app: geweldig. Deze app van Joke van Leeuwen kost 5,99 euro. Omdat ik erge Joke van Leeuwen-fan ben heb ik dat er wel voor over. Dacht ik. Ware het niet dat er bij elke kinderboekenapp die ik koop geluid aan gaat. Een voorlezer. En die wil ik niet en die krijg ik niet weg. IK ga het downloaden en roep: Kijk!
Ja, zegt Luigi, dat is toch logisch! Het zijn kinderboeken! Kinderen vinden dat leuk! Ja maar! Ik vind het ook leuk, maar ik wil geen geluid en nergens is een knop ingebouwd om het geluid af te zetten. Wel kan het hele geluid van de iPad uit, dan ben het ook kwijt, maar dat ergert me. En ik schilder een al enige malen herhaald zondagochtendtafereel. Zitten we knus op de bank, Bobby zijn boek, ik mijn iPad, beginnen er vanaf mij opeens allemaal geluiden. Kan dat niet uit? vraagt hij dan verstoord. Nee, moet ik dan zeggen, dat kan niet uit. Tenminste daar lijkt het op. En dan ga ik naar de slaapkamer om het uit-knopje te vinden! Wat ik dan niet vind. Dit is al de dérde kinderboekenapp waar dat mee aan de hand is! Luigi leeft mee met het tafereel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten