Vroeger, toen er nog geen moderne communicatiemiddelen waren, maakte ik onderweg plakboeken. In elk dorpje zocht ik naar ansichtkaarten, suikerzakjes, entreekaartjes en een idioot schrift. Elke dag verzamelde ik wat we zagen en deden. Geweldige documenten waren dat. Blijmoedig bladerde ik die dagelijks door: reeds ter plekke en wekenlang nog thuis. Instant nagenieten. Mijn vriend Steen doet het nog steeds op die manier. Ik vraag hem wel eens of zijn man daar niet gék van wordt, want overal moet je winkeltjes in om parafernalia te verzamelen. Maar nee, zijn man vindt het best. Is-ie dan niet blíj met je, trots op je, dat je zúlke leuke boeken maakt! Nee, dat dan ook weer niet.
Het bloggen: Bobby vindt het OK, als ik het maar niet onder het eten doe.
De fotoboeken die ik over de vakanties maak, daar is hij trouwens wel blij mee, die laat hij trots aan zijn moeder zien. Maar daar is door het bloggen een beetje de klad in gekomen. Want dan moet ik ook met de camera foto's maken. Ik heb nog een iPhone 3, en daar is de kwaliteit foto's niet zo goed van. Steen vindt mijn fotoboeken mooi, maar hij vindt dat Bobby en ik méér op de foto moeten. Alleen landschappen en dorpsgezichten is saai. Dus nu maken we elke dag een foto-van-de-dag. Beetje ijdel, vind ik, maar soit.
Maar goed, nu blóg ik dus ook nog. En nu zit ik in een beetje in de knoop. Ons huis van Wolfgang und Martina heeft geen wifi en het dorp is tamelijk ver weg. Ik mag wel bij W und M in de tuin komen, maar ze weten niet wat ze aanbieden! En om met de auto naar het dorp toe te gaan om te bloggen... Er zijn grenzen.
Tot nu toe heb ik hier via 3G geblogd maar dat gaat hard en nu is mijn databundel op, leeg, finito, zo krijg ik via sms te lezen. Dat is dus dat.
Bobby's zus vindt trouwens mijn moderne communicatiemethoden wél leuk, zij heeft op Facebook mij al diverse malen ge-liked. Ik hóór mij elke dag aan Bobby vertellen wie mij nu weer ge-liked heeft. De nieuwe conversatie. Ik vind dat léuk. Jaja, bromt hij dan.
Toch is hij - denk ik - ook wel weer een beetje trots als zijn oude moeder over de telefoon vertelt dat ze al die collagefoto's van Lucie al gezien heeft. 'Wie is die man die op de collagefoto's staat?' vraagt ze. 'Is dat Bobby? O! Ik kon het niet zo goed zien. Ik dacht dat het een andere man was.' Die fotobewerkingen leiden niet tot extra helderheid, nee. Maar wel leuk dat Bobby's zus ze heeft laten zien. Schoonmama meldt ook trots dat ze inmiddels ook zelf haar debuut heeft gemaakt op Facebook en dat een van haar kleindochters haar al na vijf minuten ge-liked heeft. Wat een tijden.
Nu een nieuwe invulling vinden van de laatste dagen van de vakantie. Of, zoals Vinnie suggereerde: alle berichten opsparen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten