François Ozon, ik heb veel van hem gezien. Vrouwelijkheid is zijn thema en dat heeft hij ook hier weer op een onnavolgbare wijze uitgewerkt. Prachtig, totaal onvoorspelbaar en toch geloofwaardig. Zeer ontroerend.
Over onverklaarbare grote liefdes, over de grenzen van de sekses heen. Over grote verlangens die buiten de normale orden vallen. Over subculturen waar daar dan weer plaats voor is. Over de onverklaarbaarheid van de liefde. Over fe liefde die alles overwint. Over gewone mensen die op excentrieke mensen vallen en vice versa. Over verbeeldingskracht die alles een beetje mooier of erger maakt dan het is.
Mooie film weer. François Ozon, he did it again.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten