Het is prachtig in het bos, maar het wandelen valt me een beetje tegen. Van mezelf dan. We kiezen steeds een eenvoudige wandeling, denken we, maar omdat we óp de berg zitten loop je wel eerst naar beneden. Dat is een deel van het probleem. Leuk langs de beek! zeiden we. Het is het laatste uur echt omhoog zwoegen. Spierpijn! Voor het eerst in jaren ga ik in bad om die stijfheid wat kwijt te raken. En dan ga je op de bank, neem je een biertje en een nootje, en dan heb je dat wonder van het herstel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten