Er is ineens een nieuw thema: stoelen van vaders waar we aan gehecht zijn en geen afstand van willen/kunnen doen. Bobby's ex belt ineens dat zij en haar nieuwe man een huis hebben gekocht - ook alweer te Nijmegen - en dat zij binnenkort gaat verhuizen. Er staat bij haar nog een stoel van Bobby's vader. Of we die willen ophalen.
Ooit hebben we het wel eens over die stoel gehad, herinner ik me. Bobby had/heeft er geen plaats voor en wilde die stoel wel bij mij stallen, maar dat heb ik afgehouden.
Er is een verhaal bij die stoel. Bobby's vader had zich nooit met de woninginrichting bemoeid. 'Kies jij maar', was zijn motto. Om gedoe te voorkomen, waarschijnlijk. Op een dag was hij echter zomaar thuisgekomen met een rieten stoel, die hij leuk vond en echt iets voor hen. Bobby vindt het nog steeds een leuke stoel, 'maar hij zit niet lekker'.
Daar is de nieuwe man van Bobby's ex het overigens niet mee eens: hij zit juist graag in die stoel te lezen.
'Kunnen wij dat ook niet zo doen', stel ik voor, 'dat jij zegt: kies maar?' Want we zijn het best vaak oneens. In ons eentje zouden we er veel eerder uit zijn. Nu speelt weer de kwestie wandafwerking. Bobby wil Spachtelputz en ik vind Spachtelputz niet mooi. Maar als we alles glad laten stucen, dan moet dat ook weer gesausd à €3000. En badkamer en wc moeten ook nog georganiseerd, die hebben we nu maar casco genomen.
Nu staat de stoel van Bobby's vader achter in de bolide. Hij past er net in.
Ik heb ook een stoel van mijn vader die niet lekker zit en niet echt mooi is. Een bureaustoel in de categorie 'robuust', kun je zeggen. Ik heb er veel op gezeten vroeger als Vati (wiskundeleraar) 's avonds proefwerken moest nakijken. Dan zat ik ijverig de fouten eerder op te sporen dan hij. Ik hunkerde naar aandacht en zo hadden we een band. Die stoel heb ik uit de boedel uitgekozen. Geen van de Geschwister wilde hem. Hij is ook plomp. Als ik hem zo Google lijkt het een Gispen. Zou het? Een huis vol stoelen van vaders.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten