Weer een boek uit. Dat schiet op! Dat komt: Bobby slaapt nogal lang en ik ben vroeg wakker. Dat bevordert de literaire inname. Want bij het bed zijn wel twee goede leeslampjes. Vandaag lees ik Godin, held van Gustaaf Peek. Ik kreeg het boek vorige week van zijn uitgever. Het is al zeer geprezen, het zou de literaire Tinten Grijs zijn, een hedendaagse Turks Fruit. Dat is blijkbaar wat de mensen willen: dampende erotiek, zo niet seks, en dan ook nog literair verantwoord.
Ik vind het een beetje een raar boek. Een levensgeschiedenis/liefdesgeschiedenis wordt achterstevoren verteld, te beginnen bij de begrafenis van een oude vrouw. De verhaallijn van haar relatie met Marius, te beginnen op de middelbare school, elkaar uit het oog verloren, later weer tegengekomen, is het centrum van deze roman. Achteraf zegt ze dat die het belangrijkste van haar leven was, maar de ralatie bestond voor zolang hij duurde uit heimelijke ontmoetingen in hotels en tweede appartementen.
Er zijn andere dingen die hen ook (en meer?) meer bezighouden maar daar gaat het boek nu even niet over, al raakt het er af en toe wel aan. Hun werk, hun huwelijk, hun kind. Deze hartstocht is een verhaallijn die hun leven lang duurt en niet stopt en dus wel belangrijk móet zijn. Maar je komt als lezer meer niet te weten dan wel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten