Al meer dan een half jaar geleden hebben we hem al geleend, maar we zijn er nooit aan begonnen. Op een of andere manier kunnen die tv-series erg onaantrekkelijke covers hebben. Maar ik had toch wat dvd's meegenomen, voor het geval dat.
Nu we een nieuwe dvd-speler gekregen hebben en we al drie avonden elk met onze eigen neuzen in onze eigen boeken gezeten hebben besluiten we maar eens gezellig aan een dvd-box te beginnen: The West Wing, over de naaste medewerkers van een Amerikaanse president. Hij negint heel druk en wild, met een overkill aan personages die allemaal heel druk en dwingend door elkaar heen praten, en ik kan het allemaal niet onthouden, maar Bobby zegt: Dat is ter introductie een algehele sfeertekening. Dat klopt, na een tijdje wordt het wat trager en zoomt men op enkele personages in.
Het is wel aardig, maar ik ben niet wild enthousiast. Het is heel Amerikaans. Maar we hebben na twee avonden mooi wel 7 afleveringen gezien. Verslavend is het weer, en erg cosy zo saampjes op de bank. Kóm, nog eentje? Oké, nog ééntje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten