Is dit het laatste bezoek aan de Hair Gallery? Ik denk het niet. Vanuit Zuilen kan ik straks gewoon even naar Amsterdam-Oost op en neer voor de kapper.
De kapper en ik bespreken het nieuwe huis. Daar hebben we alle tijd voor, want ik wil nieuwe krullen. Hij zet nu kleinere krullers dan de vorige keer, zegt hij, want toen was hij bang dat het zou gaan kroezen. Maar dat bleek niet zo te zijn. Nu kent hij mijn haar, beweert hij.
Qua verbouwen en verven en slepen en verhuizen adviseert hij alleen aan de positieve dingen te denken, en niet aan zorgen. Gewoon denken aan hoe leuk en mooi het huis wordt, in plaats van tobben over dat t allemaal zo veel is.
We hebben ook een gesprek over Ikea-meubelen. Volgens hem gaan die heel makkelijk ín elkaar, maar zijn ze erg moeilijk te demonteren.
Tenslotte behandelen we het onderwerp religie. Hij blijkt te Singapore katholiek opgevoed te zijn, maar doet er nu niets meer aan, hoogstens is hij een beetje boeddhistisch qua levensinstelling. Zijn zuster is - nadat haar man is overleden - ineens boeddhistisch geworden en brengt al jaren dagelijks uren door in de tempel.
Hij is wel meer dan twee uur met mijn haar bezig. Ondertussen loopt de kapsalon vol met allemaal oude dames die met keurig Paashaar naar de Paasdiensten willen. De katholieken gaan al om half drie. 'Halen we dat nog?'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten