Voel me een beetje ziekig en droom de hele nacht van ouwe troep. Mijn eigen ouwe troep, wel te verstaan, die ik al lang niet meer heb. Alle spullen die ik gehad heb en die weg moesten en die weggegaan zijn. Huisraad, kleren, beddengoed, boeken, kastjes, alsof het leven een grote uitdragerij is. Van mijn puberkamer in Emmen, mijn studentenkamers in Groningen, mijn eerste kamer en woning in Amsterdam. En de tweede en de derde. Ik herken alles en ben helemaal verlamd: waar moet ik beginnen om ervan af te komen. Alles moet drie steile trappen af gezeuld worden. Er zijn geen vuilniszakken. Wel zijn er allemaal jongens-studenten die geen hand uitsteken en me geschrokken aankijken. En zeggen: Dat jij zo woont, daar hadden wij geen idee van. En als ik wakker word kan ik er niet los van komen. Zegt u mij maar wat de betekenis van dit alles is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten