Vandaag nemen we afscheid van Oma. Oma is 99 jaar geworden, op vier maanden na 100. Ze was leuk, levendig, scherp en helder, tot op het laatst. Ze had een stuk of tien stiefkinderen van twee gezinnen. Bijna al die kinderen hebben zich voortgeplant (dat zijn ook al tachtigers) en al hun kroost, kleinkroost en achterkleinkroost was ook dol op Oma. Er is bij het afscheid een onvoorstelbaar aantal mensen aanwezig. De uitvaartdienst is in de Kruiskerk in Amstelveen, zo'n jaren zestig kerk met herkenbare architectuur. De voorganger is een vrouwelijke Indonesische dominee. Die schetst Oma's leven, een vrouw, opgegroeid in een schippersgezin uit Zuid-Holland waar de meisjes al op hun twaalfde vrijwel zonder opleiding aan de wal gingen in een 'dienstje'. Zo ander leven dan de levens van nu. De dominee zei steeds (ik neem aan om het uit te leggen aan de jonge aanwezigen): Zo was dat toen. Iemand die zo'n sterke aanwezigheid wordt in zoveel levens. Het woord Mater Familias viel regelmatig. Van twee families ook nog eens. Heel mooi om haar gekend te hebben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten