Wat zullen we doen? Behalve het dwingende bijna dagvullende ritme van ontbijt, afwassen, koffie, paaseitjes, wasje draaien, wasje ophangen, wasje opvouwen, vuilniszak verversen, middageten, afwassen, thee, boodschappen... We weten het niet zo goed. We maken een uurtje een ritje door lente-Drenthe, maar in een kopje koffie met appeltaart heeft ze geen zin. Daarvoor is ze te verdrietig.
'Zullen we muziek luisteren', vraag ik na de middagthee. 'Zal ik Aafje Heynis opzetten?' Dat vind ik verdraaglijker dan EO-samenzang. Dat vindt ze een goed idee. We luisteren hand in hand. Af en toe huilt ze een beetje, en ik ook. Af en toe valt ze in slaap. En ik ook. 'Je mag wel naar huis gaan hoor', zegt ze, 'maar ik weet niet of er vanavond nog een komt.' 'Ja', weet ik, 'Riet komt vanavond nog even'. Maar met dat ik het zeg is ze het weer vergeten.
'Zullen we muziek luisteren', vraag ik na de middagthee. 'Zal ik Aafje Heynis opzetten?' Dat vind ik verdraaglijker dan EO-samenzang. Dat vindt ze een goed idee. We luisteren hand in hand. Af en toe huilt ze een beetje, en ik ook. Af en toe valt ze in slaap. En ik ook. 'Je mag wel naar huis gaan hoor', zegt ze, 'maar ik weet niet of er vanavond nog een komt.' 'Ja', weet ik, 'Riet komt vanavond nog even'. Maar met dat ik het zeg is ze het weer vergeten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten