Martelaren

Op weg van huis naar werk ergens midden in de binnenstraten van de Watergraafsmeer achter de Linnaeusparkweg heb ik een katholieke kerk ontdekt, die wel de Hofkerk heet, maar ook de kerk van de Martelaren van Gorcum. Ze hebben er drie koren: een die de oude traditionele muziek verzorgt, een die moderne liturgieën begeleidt en een met een combo. Ze treden allemaal eens per drie weken op. Als ik al fantaseer over een koor en niet al te veel verplichtingen zou dit een antwoord kunnen zijn. Het is tenslotte ook nog in de buurt.

Op de site van de kerk zie ik foto's van het koor met traditionele kerkmuziek, maar het is niet direct uitnodigend, het ziet het er tamelijk bejaard uit. Toch wil ik kijken of ik niet bevooroordeeld ben. Het is een hele grote kerk in een heel bijzonder bouwproject. Een Begijnhof anno 1900 lijkt het wel. Een voormalige katholieke enclave midden in de Watergraafsmeer. De kerk is levendig, maar inderdaad heel bejaard. Vandaag doen ze aan boetedoening. Dat betekent dat alle bezoekers naar voor in de kerk lopen, hun rechterhand in het wijwater dopen, daar een kruisje mee slaan en dan die hand geven aan de persoon die hen volgt. We doen niet mee. 'Er zijn grenzen aan die Roomse heisa', vindt  ook Bobby.

Dit 'Cantique de Jean Racine' van Gabriël Fauré is het mooiste wat ze zingen. Dat zou ik zo wel mee willen doen! Maar  zo mooi als op dit filmpje zingen ze bij lange na niet. Ik denk niet dat dit Watergraafmeerse koor een is waar ik me aan ga verbinden.