Omdat ik nodig naar de gespecialiseerde drogist moet voor een nieuw potje Hepatodoron loop ik ook maar even binnen bij boekhandel De Wijze Kater en daar zie ik liggen: Echte vrienden. Intimiteit in tijden van Facebook, GeenStijl en WikiLeaks van Stine Jensen, essay van de Maand van de Filosofie 2011. Ik had al geprobeerd het aan te schaffen via een internetboekhandel, maar daar is het allemaal uitverkocht. Zo zie je maar weer.
Op het werk hebben wij het vaak over Facebook en Twitter, van directiewege moeten we ons daar alemaal de hele dag ophouden, niet ter meerdere glorie van onszelf maar van de Titel. Marketingtechnisch schijnt het allemaal de toekomst te zijn, dus wij propageren het ook best wel een beetje in ons Vakblad. Of propageren: we laten de mensen ermee kénnismaken.
Ik ben er allemaal lid van, maar stel mij vind ik zelf behoorlijk terughoudend op. Ik lurk. Volg velen op ons vakgebied, vind sommigen van hen geweldig, en anderen uitgesproken stom, en aan sommige mensen erger ik me wild. Vinnie kan heel goed Facebooken, vind ik. Het beste van iedereen. Ik kan het niet. Wil het niet. Ik blog al en vind dat wel genoeg. Ik vind drie à vier alinea's een leukerder lengte dan 1 à 2 zinnen.
Een filosofisch essay over dit fenomeen is bij mij erg welkom. Ik lees het dan ook in één ruk. Stine Jensen is hooked geweest aan Facebook en nu er weer van af. Zij schrijft eerlijk en grappig en heeft een brede blik. Genadeloos onder het eigen vergrootglas.
Waarom verspreiden wij al dat intieme kapitaal, vraagt zij zich af. Een aantal verklaringen heeft ze. Ten eerste de evolutionaire (opgemerkt worden, informatie over vijanden verzamelen, een partner zoeken), ten tweede de sociologische (erbij horen, macht verwerven), ten derde de psychologische (vriendchap, contact, ijdelheid en aandacht) en ten vierde de emanicipatoire (het persoolijke is politiek). En dan is er nog een mogelijkeverklaring voor onze aanhoudende drang om intiem kapitaal te verspreiden en te consumeren: het verlangen naar urgentie én naar de verstrooiing die dat biedt.
Het is volgens mij een heerlijk boek voor believers. Ik vraag me af of mensen die níet in de sociale media verkeren - en dat doen toch nog de meesten - het ook zo interessant vinden. Waarschijnlijk wel, omdat Stine het uiteindelijk allemaal afwijst.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten