dinsdag 26 april 2011

De bank

Bij Mutti op de bank. Zullen we naar het nieuws kijken? vraagt ze. En zo kijken we naar de situatie in Libië, Syrië, de veenbranden in het Fochteloërveen en De Hoge Venen. Het Journaal gaat over Nieuwsuur, waar een aantal topeconomen de noodklok luidt over de bancaire sector. Raar om daar met Mutti naar te kijken. Blijkbaar vindt ze het vandaag níet beangstigend om die onbegrijpelijke tv aan te hebben.

Ik ben wel geboeid. De politiek heeft de afgelopen jaren miljarden euro's gestoken in het redden van de banken, en die gaan gewoon op de oude voet voort. De burger denkt / hoopt dat zo'n crisis niet meer kan gebeuren, maar het kan zo weer voorvallen, luidt de boodschap van drie topeconomen en een oud-bankier van de Rabobank. Het zijn Arnoud Boot, Herman Wijffels, Ewald Engelen en Hans Schenk.

Volgens hen doet de politiek niets. De burger en de hele maatschappij moet nu bloeden voor die reddingsactie van de banken, maar de ploitiek maakt zich niet druk over die banken, maar over hoofddoekjes.

Dat de politiek niets doet komt volgens de deskundigen door onwetendheid van de parlementariers, die denken dat het bankwezen te ingewikkeld is om aan te pakken. En de banken op hunbeurt hebben een sterke lobby in Den Haag. Maar sinds in 2008 miljarden euro's aan staatssteun in de bankensector werden gepompt, is er volgens de vier niets veranderd. Het risico op een nieuwe crisis achten zij daarom levensgroot en zij pleiten voor het scheiden van commerciële en particuliere afdelingen van de banken. Nu nemen banken grote risico's met ons geld dat wij met zijn allen op de bank hebben gezet, in de illusie dat het daar veilig is.

GroenLinks-Tweede Kamerlid Bruno Braakhuis reageert geschokt op de uitspraken. Wat mij dan weer verbaast want hij moet toch thuis zijn in de materie, want voorheen werkte hij als bankier bij Van Lanschot.

De paralelle werkelijkheden van enerzijds de politiek en anderszijds iemand met Alzheimer, en dat op één bank.

Geen opmerkingen: