Het is inmiddels zondag, maar ik moet nog steeds bijkomen van de vrijdagmiddag en -avond die ik op een apenrots doorbracht. Het begon al om drie uur 's en pas tegen elven was het afgelopen. Een hele werkdag ná de werkdag. Het Dinner was georganiseerd door een advocatenkantoor dat zijn klanten met elkaar in contact wilde brengen. Het bestond - na de kennismakingsprosecco - uit een 'inhoudelijk programma' waarbij vier apen een potje mochten opscheppen over hoe goed ze waren, en daarna een uur borrelen en daarna het Dinner.
De medewerkers en de klanten van het advocatenkantoor waren mannen die voortdurend met elkaar wedijveren. Vrouwen (professionelen, collega's, zeer in de minderheid) waren er om te overrulen of om tegen om te charmeren. Wat nog wel een beetje leuk was dat je er ter plekke op de rots kon twitteren naar de hele wereld die er niet bij was, en dat dat daar gelijk leesbaar was. Want zo belangrijk wordt dat ervaren: de social media. Je bijeenkomst telt pas mee als ter over getwitterd wordt. Het waren Belangrijke Mannen, in Hoge Posities, maar wel casual gekleed en onder elkaar. Dat kan ik dan wel weer leuk, twitteren, al zeg ik het zelf. En vermaakt mij en de wereld. But WHY???
Er waren ook jonge advocaatjes van het kantoor, kleine aapjes nog, die naar die Grote Apen opkeken en luisterden alsof ze pareltjes van wijsheid uit hun monden hoorden komen. En je zit er bij en probeert je ermee te verhouden. Sociologisch misschien wel even boeiend, maar na een uur ook niet meer zo.
Het léék me goed voor mijn netwerk. Ik zat naast een OpperAap die beweerde dat zijn vrouw 10.000 euro per maand te besteden heeft, netto, en die halverwege de maand altijd klaagt dat het geld op is. En de wijn vloeide rijkelijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten