zaterdag 7 mei 2011

Links van de poort is ons huisje. Klein en hoog, het is een beetje een molen. Heel primitief, maar wel je ware.

Wat maakt Griekenland zo heerlijk, vraagt u zich wellicht af. Het is een diep-spiritueel genoegen, een eeuwige leerschool, dat het leven goed is zoals het is. Er zijn misschien wel kleine tegenslagen, niets werkt naar behoren, maar een kniesoor. De Grieken zijn hartelijk en goed, ze lopen niet harder dan nodig, het eten en drinken is eenvoudig maar altijd weer verrassend, het licht is schitterend. De zee, de kust, de uitzichten, de bergen, de olijfgaarden, de bloemen, de taverna's... Zo relaxed als Griekenland is, dat vind je nergens.

De storm is inderdaad wat gaan liggen. Dat het hier maar 20 graden is is in het licht van de schelle zon eigenlijk maar goed. We proberen de werkelijkheid thuis los te laten en tot onszelf te komen. Lezen, tekenen, muziek... En een eerste wandeling, stommelend over het rotsenstrand en door oude olijfgaarden. En God zag dat het Goed was.

Geen opmerkingen: