Kokkari ligt niet zo ver van Samos Stad, dus daar gaan we ook maar een dagje naar toe. Er is een Museum, een paradijselijk parkje en een Plein, èn het is een winkelparadijs - voor Griekse begrippen dan.Achteraf was Samos Stad misschien wel leuker om te logeren dan Kokkari, dat toch vooral toeristisch is. Samos Stad is van zichzelf. In het paradijselijke parkje hangen behalve enige toeristen toch vooral Samoanen rond, waaronder puisterige pubers. Het plein staat weliswaar vol cafés met modern lounge-meubilair, maar de gewone Grieken ontmoeten hier elkaar, niet alleen mannen, maar ook vrouwen. Het ademt een goede actieve sfeer.
Het Museum is gevuld met beelden en vazen. Dit beeld - 5 meter hoog - is het meest beroemd. Verder zijn er honderden vazen en andere gebruiksvoorwerpen. Bobby houdt het er wel twee uur vol, ik vlucht al na een kwartier.
Overal op het eiland zijn de kerken gesloten, maar hier te Samos Stad zijn ze open. Grieks Orthodox is het geloof dus hier. Prachtige mysterieuze plekken zijn de kerken waarin heerlijk met kleuren en licht is gespeeld. De mensen komen er om een kaarsje te branden en iconen te kussen. Het zijn mooie stille verblijfsruimten. Je zou willen dat ze ook in onze steden stonden, of alleen al af en toe zo'n kapelletje. Van deze sfeer wil ik wel dat mijn eigen kapelletje is. Maar om nu allemaal koperen parafernalia mee te gaan slepen...
We doen alle winkeltjes aan die Samos Stad telt, maar ze verkopen niets wat je zou willen hebben. Uiteindelijk koop ik een kalender (2012) met iconen - voor in mijn kapelletje. Bobby koopt een donkerblauw t-shirt met daarop de tekst Hellenic Coast Guard. Zo heeft iedereen een droom.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten