Met de bus ga ik naar Broese om een besteld boek op te halen, een verlaat verjaarscadeau, en ik duik er in de spirituele hoek. Gisteren had ik namelijk een gesprek met C. over liefde en verlangen en eenzaamheid, en over de wegen die men kan bewandelen om de innerlijke onrust de baas te worden.
C. vertelde boeken van ene Jan Geurtz te lezen (titels als Vrij van gedachten en Verslaafd aan liefde) en daar veel aan te hebben. Dat is een auteur uit de boeddhistische hoek. Ik kende hem niet. Ik noemde Anselm Grün, die kende C. weer niet. De innerlijke onrust te lijf gaan, het leren het goed met jezelf te vinden, is volgens mij de rode draad in al die boeken. Ze geven woorden aan de kwellingen van het hart en de ziel, en antwoorden.
Jan Geurtz zag ik bij Broese niet staan, misschien keek Ik niet goed, maar wel een Anselm Grün die ik nog niet kende: De kunst van het alleen zijn. Grün is een oude katholieke monnik, ik geloof niet dat hij jongeren erg aanspreekt. Zouden oudere boeddhisten jongeren meer aanspreken? Of zoeken jongeren eigen vertolkers?
Vanwege mijn eigen kloostercel, mijn zielenkamer, hoe zal ik hem noemen, verkeer ik momenteel in het veld waarover Grün schrijft. Alleen zijn is een thema dat natuurlijk speelt in het kloosterleven, waar mensen gekozen hebben voor het celibaat, dat wil zeggen: enerzijds alleen, maar ook in een gemeenschap. Maar het alleen zijn is voor ongeveer iedereen een thema: het speelt voor alleengaanden, gescheiden mensen, mensen die hun partner verloren hebben, alsook voor mensen die samenleven. En ook voor kinderen, pubers, jong volwassenen.
Grün onderzoekt het thema van alle kanten, beschrijft de manieren hoe mensen tijd alleen doorbrengen, tevreden danwel ongelukkig. Structuur, rituelen, bewust met je tijd omgaan en niet de tijd verlummelen, kiezen voor wat je doet, schrijven, lezen, muziek luisteren, wandelen, stil zitten, iets aanpakken, het kan allemaal heel vervullend zijn als je er bewust voor kiest. Toch heeft hij wel een beetje een bejaarde benadering. Ik zou wel eens willen lezen hoe een jonge auteur dit vraagstuk te lijf gaat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten