In de Trouw-app staat een verhaal over de behoefte van mensen aan nietsdoen. Het is het best gelezen artikel dit weekend. Aan de Radboud Universiteit in Nijmegen organiseerden ze er een filosofische cursus over en het animo ervoor was groot. Wat een paradox: naar een dagcursus over nietsdoen gaan, terwijl je ook thuis kunt blijven en nietsdoen. Maar mensen kunnen dat blijkbaar niet goed
Nietsdoen is heerlijk. Je tijd verlummelen. Ik heb het dit weekend gedaan. Om de droefenis te doorleven en verdrijven. Het leuke van nietsdoen is dat er dan weer van alles gebeurt. Zaterdag wil niet boodschappen doen en koken, dus gaan we eten bij onze buurtTurk. Ook wil ik niet converseren, en zo zirten we schuin tegenover elkaar stomme horeca-blaadjes te lezen. Wat heerlijk als je (af en toe) zó wezenloos de tijd kunt verdoen. Dat deed je alleen als kind. Omhangen. De tijd stukslaan. Soms samen met je vriendinnetje, dan was het leuker.
Zondag slapen we uit tot 13 uur en zitten we om 13.30 aan het ontbijt, als Liam aanbelt. 'Lucie! Mag ik komen kleuren?' Já! Dat genoegen valt je ten deel als je geen plannen hebt.
Nietsdoen is bijna niet te doen.
Nietsdoen is bijna niet te doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten