Een overbuurjongen stuurt me deze foto. Er liggen een stuk of zes boeken uit het buurtbiebje op het ijs op de vijver. Weer die machteloze reactie: wie dóet dat nou?
Er ligt sowieso deze winterweek erg veel zwerfvuil in het plantsoen. Heel vies. Ik pak maar een vuilniszak en raap het vuil op. Eigenlijk is dat maar een paar minuten werk en het scheelt veel ergernis.
Een wandelaar met hond zegt over de boeken in de vijver: 'Je kón er op wachten'. Bijna alsof het mijn schuld is. Als ik dat biebje daar niet neergezet had hadden die onverlaten niet met die boeken kunnen smijten. Er spreekt veel pessimisme in zijn stem. 'Ik ruim de rotzooi nu wel even op', zeg ik, 'en ik mail de wijkopzichter of hij die boeken uit de vijver kan (laten) vissen, want ik geloof in het biebje.'
Er staan nog steeds veel boeken in. En tijdschriften. Alles ligt nu weer netjes recht. Zo!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten