De middag gaat op aan een uitvaart. De overledene was nog maar net 60 geworden, stond vol in het leven. Na gezondheidsklachten acht weken geleden - moeite bij het slikken - was hij in acht weken dood.
Er zijn vele honderden mensen bij de uitvaartdienst aanwezig. Hoe kan dat iemand die nogal op zichzelf leefde zoveel mensen trekt?
Eerst hebben we een katholieke eucharistieviering in de Janskerk, die bijna 2 uur duurt, dan op de fiets naar begraafplaats St. Barbara waar bij het graf nog een half uur Byzantijnse riten en liederen worden uitgevoerd. En dan nog iedereen afscheid nemen bij het graf en een uur afterparty.
De overledene was blijkbaar heel gelovig. Door de Byzantijnse riten ervoer hij het best mysterie van het leven en het geloof, vertelt de voorganger. Iedereen die ik spreek vindt het prachtig, dat Byzantijnse, mooi mysterieus inderdaad, maar wordt wel weer afgeschrikt door het idee dat deze diensten al gauw twee uur duren, en dat je al die tijd moet staan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten