Inderdaad een prachtig boek, dit Dertig dagen van Annelies Verbeke, een prijswinnaar van de eerste orde. Het is erg fijn dat je zo'n boek tegenwoordig zo in je bibliotheek-app kunt downloaden. Misschien heeft u allemaal dit boek al lang gelezen, en ben ik de laatste, maar misschien ook helemaal niet. Het boek verhaalt over dertig dagen uit het leven van de Senegalese-Belgische Alphonse, ooit muzikant in Brussel maar nu klusjesman in het Vlaamse gewest Westhoek boven de Frans-Belgische grens. Hij heeft een Belgische vriendin Kat, zij is vertaalster.
Alphonse is een aardige prettige goede man, hij werkt hard, is precies en betrouwbaar, en de mensen waar hij over de vloer komt vertrouwen hem allemaal hun geheimen toe. Hij raakt involved met ze.
Het is een heel rijke roman, waarin de Westhoek met zijn oneindige velden oorlogsgraven uit de Eerste Wereldoorlog en zijn hedendaagse realiteit met de vluchtelingen rond Calais, die in bijna dezelfde erbarmelijke modderlijke omstandigheden verkommeren als de soldaten nu een eeuw geleden. Het wàs een grensstreek, met alle eigenachappen van dien, maar nu zijn er eigenlijk geen echte grenzen meer.
Dan is er de verhaallijn van Alphonse en Kat en hun liefde. Hoe het begin, hoe her verliep, hoe het nu is. Er is het muzikale verleden van Alphons in Brussel en zijn vrienden uit die tijd. Er zijn de ruziënde ouders van Kat, en de moeder en zus van Alphons in Senagal. De klanten van Alfons met hun welhaast karikaturale situaties.
Hoe mooi en goed en harmonieus Alphons' leven in de basis ook is in dit boek, het loopt met hem niet goed af. Het eind is onthutsend confronterend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten