In Den Bosch trakteer ik mijzelf op een lekkere lunch in de museumtuin. Zie foto. Schitterende dag voor een dagje op stap. Ik was niet meer in Den Bosch sinds Margs uitvaart in maart. Dus onverwacht is het een beetje een sentimental journey.
Haar laatste jaren woonde Marg in de wijk De Pettelaer, net zuidelijk van het centrum. Van daaruit gingen wij meestal wandelen in Het Bossche Broek, een weidse polder ten zuiden van de binnenstad. De laatste maanden beperkten we het wandelen noodgedwongen tot het Zuidpark. Omdat ik altijd aan kwam rijden via de A2 zag ik de binnenstad van Den Bosch nauwelijks meer. Jammer eigenlijk.
Voordat ze in De Pettelaer woonde woonde ze echter in het centrum in de Beurdsestraat. Daar had ze een klein appartement zonder buiten, maar wel aan de Dieze. Leuke oude kleine straatjes en maffe winkeltjes daar, en vlak bij De Parade, waar we wel eens een terrasje pakten. Nuchtere Noorderlingen tussen opgepoetste Brabo’s.
Daarvóór woonde ze - samen met toen ‘haar’ Maria - in De Rompert, een jaren zestig- of zeventig- nieuwbouwwijk aan de noordkant van Den Bosch. En dáárvoor in een woongroep in een voormalig klooster in het oude centrum. Dat was een hele fijne hele mooie plek. Ik weet het adres niet meer, ben benieuwd of ik het klooster op de tast nog kan vinden. Van daaruit gingen we koffie drinken in iets dat de Oranjerie heette, dat moet ik kunnen vinden.
Als ik Google op ‘woongroep-klooster-Den Bosch’ zoek stuit ik een oproep uit 2016 van een vrouwenwoongroep Elf-A in een voormalig klooster, die een nieuwe bewoonster zoekt. De kamer heeft een vide. Dat moet Margs voormalige kamer zijn. Was een fijne kamer. Helaas staat er geen adres bij.
Margs Maria woonde eerst aan de Willemsvaart. En als ik het station Den Bosch uit loop passeer ik de straat waar de Vrouwenopvang was, waar Maria werkte. Allemaal herinneringen. Ze zijn er allebei niet meer. Weemoedig gevoel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten