Almaar solliciteren

Twee sollicitaties doe ik deze maandag de deur uit. Mijn maandagse bezigheid. Vorige week maandag kwam het er niet van omdat ik zo nodig mijn LinkedIn-profiel moest bijwerken. Vandaag heb ik een beetje de pest in dat er zoveel vacatures zijn en dat er voor mij geen baan lijkt te zijn. Al die moeite die je doet die in een zwart gat verdwijnt.  Grr. Toen ik op mijn 35e en mijn 40e solliciteerde werd ik het beide keren gewoon. Heel veel meer sollicitatie-ervaring dan dat heb ik niet. 

Vandaag zijn het een baan bij respectievelijk een Utrechts opleidingsinstituut op het gebied van GGZ-beroepen, waar ze vooral social media-skills willen. En een grote organisatie voor ouderenzorg in de buurt van Gouda, waar ze een arbeidsmarktcommunicatiedeskundige willen. Aan die laatste heb ik geschreven dat de organisatie moet kloppen, het salaris, de werktijden, de zelfwerkzaamheid van de medewerkers, en dat dán goede communicatie misschien helpt. Vaak hoor je niets, of na een maand een afwijzing, dat je niet paste. Nu denk ik: zal ik er elke dag twee uitdoen. Maar de kans dat je naar en teneergeslagen word is dan groot.

Eerst maar door met mijn andere op het gebied van beeldende kunst. Een nieuwe aflevering van Museumkijker. De oerversie hebt u hier vorige week al kunnen lezen, en dit is het geworden. Klikt u even? Françoise rapporteert 122 clicks gisteren.

Beter dan weer de hele dag aan de computer kan ik vandaag beter naar de moestuin in Oud-Zuilen, waar nog zes kroppen sla en andijvie wachten. Die tuin heet een 'seizoensmoestuin' en gaat bijna sluiten. Misschien kan ik proberen de rabarber naar de moestuinbakken hier in de straat te verplanten. Nee heb je.