Eens per zoveel jaar mag ik Hani501 helpen met haar garderobe. Dat is een hobby van me: vriendinnen of zussen die moeite hebben met goeie kleren vinden mee winkels intrekken en kleren laten passen die ze zelf nooit aan zouden doen. Nu Hani501 op het Friese platteland woont te midden van de dieren en niet meer voor het Vakblad fotografeert is er bar weinig druk meer van buiten om ijdel door het leven te gaan.
Maar ineens is daar weer de wens om wat stijlvoller outfits in de kast te hebben hangen. Als een barones, zeg maar. Barones te Heeg. Ze heeft de overall ontdekt voor het uitmesten van de stal. Mijn uitgestelde verjaarscadeau: een dagje shoppen.
We overwegen Amsterdam, Utrecht, Keulen, Zwolle, allemaal leuk, maar het wordt Amersfoort. Dat heeft één lange winkelstraat, lekker overzichtelijk. We wisselen onze beelden uit over haar gewenste stijl. Haar wensen zijn ‘lesbisch chique’ en ‘duurzaam’. Mijn eigen stijl is anders, meer bloemen. Maar ik bereid mij goed voor en maak zelfs een stylesheet op de steekwoorden butch, tomboy en African dandy. De werkelijkheid zal natuurlijk anders uitwijzen, want daar zijn geen winkels voor en dus loop je winkel in winkel uit, kijken of je wat leuks ziet. We spreken af dat we gewoon álle winkels in gaan, ook die je normaal mijdt.
Het eerste wat ze zegt als we elkaar te Amersfoort treffen is dat ze eigenlijk geen kleren meer nodig heeft. Dat ze genoeg heeft. Dat ze alleen nog gaat voor schoenen en een tas. Ik ben diep, diep teleurgesteld. ‘Nee hoor’, zeg ik na de eerste koffie, ‘dat doe je me niet aan. Ik heb me er al een maand op verheugd, we gaan kleren kopen’. Door dat 2-5 Vastendieet is ze indrukwekkend afgevallen en ze is weer zo beeldschoon... Het is veel te leuk om de Barones-in-haar weer naar boven te halen.
En zo gaan we toch winkel-in-winkel-uit. En de oogst is na drie uur: bruine sneakers van de Ecco, een zeegroene V-trui bij de Steppin' Out ('House of Classics', Anglo Amerikaans), een zwart shirt met turtle-nek, én een slangenprint blazer bij de Zara. Van die laatste twee worden we allebei heel blij. Dat ensemble zou ik ook wel willen, maar er mogen bij mij eerst nog wat kilo’s af.
Hani501 heeft een duidelijke hang naar klassieke deftige winkels, haar afkomst als doktersdochter uit Beekbergen verraadt zich niet, plaag ik, maar ik weet haar toch ook de Zara in te krijgen. Dat is wel een leermoment: ik dacht dat daar alleen kleren voor jonge meisjes maat 34-38 te koop is, maar zelfs ik pas gewoon in hun maat L, ik hoef er niet eens XL. Na enige tijgerteddy’s is een lichtgrijze loden rechte winterwantel mijn eerste keus, staat mooi, maar het materiaal is niet mooi genoeg. En ik moet nodig weer naar de kapper, vindt Hani501. Dat scheelt bij de blik in de genadeloze spiegels. Zo kom ik thuis met alleen een grote fles eau de toilette: ‘Deep garden’. Geurtjes peppen de mens ook op.
Als ik rond negenen met enthousiaste verhalen thuiskom zegt Bobby: ‘Jullie hebben gewoon ontdekt wat alle (middelbare) vriendinnen al eeuwen doen: een dagje lekker shoppen en koffie leuten.’
Geen opmerkingen:
Een reactie posten