Voor de efficiency van de dokter kocht ik begin deze week een bloeddrukmeter en mat ik afgelopen week tweemaal daags mijn bloeddruk. Die blijft maar hoog, ondanks de extra dosis van de medicijnen. Je wordt toch wat onrustig van die dagelijkse metingen. Vandaag zou de dokter mij bellen over mijn bevindingen en dan wellicht weer een ander medicijn kiezen, maar hij kon niet zeggen hoe laat. Dat geeft mij dan weer stress, want onderweg kan ik niet bellen en getallen doorgeven. Dus blijf ik maar thuis en voel ik me een gevangene.
Tegen tweeën bel ik - tegen beter weten in - de praktijk (tien minuten in de wacht) om te vragen hoe laat de dokter me gaat bellen. Dat weet de assistente natuurlijk niet. Ná de laatste patiënt gaat-ie bellen. Maar of hij mij dan als eerste gaat bellen kan ze niet beloven. 'Kan ik niet mailen?' vraag ik, want dat lijkt mij dé oplossing. Maar nee, dat kan niet, ze hebben alleen ‘beveiligde’ e-mail.
Tegen tweeën bel ik - tegen beter weten in - de praktijk (tien minuten in de wacht) om te vragen hoe laat de dokter me gaat bellen. Dat weet de assistente natuurlijk niet. Ná de laatste patiënt gaat-ie bellen. Maar of hij mij dan als eerste gaat bellen kan ze niet beloven. 'Kan ik niet mailen?' vraag ik, want dat lijkt mij dé oplossing. Maar nee, dat kan niet, ze hebben alleen ‘beveiligde’ e-mail.
Enfin, de dokter belt om kwart over drie, heel aardig hoor, en ik mopper een beetje dat ik voor zíjn efficiency een bloeddrukmeter à 60 euri heb gekocht, en nu al de hele dag zit te wachten. Lijkt me niet goed voor mijn bloeddruk, waar ik me tot een week geleden nauwelijks mee bezig hield. Voor hem is het misschien inefficiënt als ik eens per twee of drie weken 5 minuten op zijn spreekuur kom voor een bloeddrukmeting, maar voor mij is dat veel en veel en veel efficiënter. Kan ik immers meteen het nieuwe medicijn van de apotheek meenemen. Nu praten we vijf minuten over de telefoon en moet ik er alsnog naar toe om het medicijn te halen. 'Enne, waarom kan ik niet mailen?' vraag ik. 'Mailen kán wel', zegt de dokter, 'maar alleen via Gezondheidsnet.' 'Ja', mopper ik door, 'en daar duurt het weer dagen voor ik me kan aanmelden. Dat moet via DigiD-met-sms-verificatie.' 'Ja', legt hij uit, 'dat is voor de bevéiliging. Anders kan iedereen in uw Medisch Dossier.' Hij geeft me het gevoel dat ik een digibete oude muts ben. Terwijl hun hele systeem achterhaald is en weinig klantvriendelijk, om het maar neutraal te zeggen.
Nou ja, dan vragen we maar een sms-verificatie-code aan. Die wordt over een week met de post bezorgd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten