Nu heb ik een uurtje pauze nodig en lijkt me dit ineens een goede invulling. Indachtig het ‘ora et labora’ van de Benedictijnen (die wisselen het werk af met vijf maal daags een kwartiertje psalmen reciteren) is het patronen tekenen ook een vorm van ‘bidden’. Stilstaan. De kunst van het pauzeren. In het boek staan allemaal voorbeelden en in plaats van aan het begin te beginnen begin aan het eind. Met de moeilijke patronen.
Ik dacht dat ik met de eerste afbeelding klaar was, maar toen ging ik toch door. Ik geloof dat ik de eerste beter vind, want fijner. De eerste lijkt een heel fijn sieraad, de tweede een nepgouden broche.
De kunst van het pauzeren. Van een vriendin hoorde ik dat ze met haar vriendin een workshop pauzeren in Senegal gaat doen. ‘The Power of Pausing’ heet de workshop. Ze gaan er mindfullness en compassie oefenen. Het hier-en-nu beoefenen aan het strand van Senegal. Natuurlijk gun ik iedereen alles, maar ik vind het toch een beetje raar. Of ben ik gewoon jaloers?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten