Public

We hebben een nieuw cultureel initiatief in Utrecht, genaamd We Are Public. Zich noemen de: ‘cultuuroptimisten’. Voor € 17 per maand kun je soort van onbeperkt naar de voorstellingen, maar dan wel de voorstellingen die zij aanbieden: film, theater, muziek, lezingen. Zij maken een selectie. Het initiatief bestaat al in Amsterdam, Leiden, Den Haag, Delft en Haarlem. Ik twijfel nog een beetje. Ik ben namelijk al twee keer lid geweest van Cineville, onbeperkt films kijken in de kwaliteitsbioscopen voor € 19.-, terwijl een los kaartje daar 11 euro kost, maar twee maal per maand haalde ik niet eens. Ik woon best ver fietsen van de bioscoop. Leen heeft naast die Cineville-pas ook nog een soort Podiumkaart waarmee ze nog heel veel theatervoorstellingen onbeperkt kan zien, maar dat trek ik echt niet. 

Dit aanbod is misschien wel te doen: met één film en één concert per maand heb je het geld er ruimschoots uit. Hun aanbod is niet altijd even bekend, je moet ervoor open staan om je te laten verrassen. Ik appte het naar drie personen en K. reageerde met: 'Ja, leuk. Let's try'.  We kozen een filmvoorstelling in Het Springhaver in de reeks ‘Among Friends’, 21.15u met een verrassingsfilm. En aanstaande zondag in TivoliVredenburg doen we het Nederlands Blazers Ensemble. Ze moeten in Utrecht voor 1 maart minimaal 1500 leden krijgen, dan gaat het door. Vanavond vertelt zo’n leuke cultuuroptimist dat ze tot nu in ruim een week circa 400 leden geworven hebben. Bijna allemaal studenten. K. en ik zijn de oudsten. Wij gaan nooit om 21.15u naar de film, want tegen tienen staan we doorgaans al op ‘uit’, maar nu maar eens wel. We vinden het een zeer sympathiek initiatief en laten ons verrassen. En we gaan reclame maken.

Ook als je je kaartje gescoord hebt zeggen ze nog niet naar welke film je gaat. Het is echt een verrassing. We worden verrast met een prachtige ontroerende film die wel twee uur duurt: ‘If Beale Street could Talk’, naar een roman uit 1974 van James Baldwin. De film speelt ook in de jaren zeventig in Harlem. De film  schetst een intiem portret over het onvoorwaardelijke vertrouwen in de liefde, de liefde die alles overwint. Het tijdloze en ontroerende verhaal over de liefde tussen de 19-jarige Tish (gespeeld door Kiki Layne) en de 20-jarige Fonny (gespeeld door Stephan James). Na een jarenlange vriendschap worden zij geliefden en dromen zij van een toekomst samen. Alles loopt voorspoedig, totdat Fonny valselijk wordt beschuldigd van een verkrachting en hij in de gevangenis belandt. Tish ontdekt dat ze zwanger is en samen met haar familie doet zij er alles aan om de onschuld van Fonny te bewijzen. Dat lukt niet, hij gaat jarenlang de gevangenis in. Ondanks alles houdt Tish hoop en vertrouwt zij op de liefde tussen haar en Fonny. Zo mooi, zoveel onrecht, zo oneerlijk, zo lief.

Volgens mij moet de film nog in roulatie gaan.