Gelezen: De Haanstra’s. Vier schilders uit één gezin door Peggy Breitbarth. Ik had het boek aangevraagd omdat er momenteel geen musea te bezoeken zijn. De expositie over de vier Haanstra’s hangt in 'Kunsthal Hof 88' in Almelo. Eén Haanstra, de filmer Bert, kent denk ik bijna iedereen, van zijn films als Fanfare en Glas.
De vier Haanstra’s maakten deel uit van een kunstzinnig Twents onderwijzersgezin. Vader Folkert Haanstra sr (1884-1966) en zijn zoons Johan (1914-1991), Bert (1916-1997) en Folkert jr (1920-1985). Folkert sr. was van beroep hoofdonderwijzer en kon zich eigenlijk pas na een voortijdige pensionering echt op de schilderkunst toeleggen. Deze drie zoons volgden allemaal een kunstopleiding. Ze waren nauw op elkaar betrokken, tekenden en schilderden vaak samen thuis, en toen de zoons volwassen waren verenigden alle vier zich in december 1945 met een groep andere Twentse kunstenaars in de ‘Nieuwe Groep’, om meer exposities te genereren voor de moderne kunstenaars daar. Folkert sr. trok deze kar. Zelf kreeg hij in 1954 als eerste Twentse kunstenaar een solotentoonstelling in het Stedelijk Museum in Amsterdam.
Ze zijn niet heel erg beroemd geworden, de Haanstra’s, maar ze deden er wel toe. Ze maakten mooi werk, maar waren bescheiden. Van alle vier zijn werken opgenomen in de collecties van Nederlandse musea. Nu heeft de Hengelose kunstenaar Henk Lassche - die de laatste jaren meer Overijsselse kunstenaars voor het voetlicht heeft weten te brengen - samen met een Haanstra (klein)dochter zich voor deze expositie en dit boek beijverd.
Wat leuk is aan tentoonstelling en boek is hoe sprekend maar ook verschillend en eigen ieders stijl is. Vader Folkert schilderde vooral landschappen. Hij bracht de wereld terug tot een paar lijnen en vlakken. Het blauwe ‘Abstracte Landschap’ dat op de cover van het boek prijkt is van zijn hand. In deze tentoonstelling heeft hij een eigen zaal. Folkert sr. was autodidact, selfmade. Eigenzinnig. In een interview in Tubantia vertelt zijn kleindochter Marthe Koning-Haanstra dat het adagium van haar grootvader was: ‘Als je het niet in je eigen achtertuin kunt vinden, dan vind je het nergens.’ Dat is een mooi levensmotto.
De oudste zoon Johan schilderde in het eerste deel van zijn leven vooral portretten, waaronder een beroemd portret van koningin Juliana, en op latere leeftijd maakte hij totaal andere lichte abstracte werken, levendig, sprankelend, eigentijds.
Folkert jr. schilderde expressionistische schilderijen en was actief in de kunstwereld in Drenthe en als docent aan Minerva in Groningen.
Van zoon Bert zijn alleen portretten die hij maakte toen hij in de naoorlogse jaren veertig op de Amsterdamse Rijksacademie voor Beeldende Kunsten zat. Prachtige portretten. Maar na de opleiding besloot hij zijn talenten in te zetten op het gebied van de film.
Een groot genoegen om kennis te maken met deze creatieve familie en hun kleurige beeldende werk.
Het boek doorbladeren:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten