Ik moet eigenlijk gaan slapen, maar ik raak verzeild in fotobestanden. Het komt door die rijtjesfoto van de oud-collega's. Af en toe onverwacht een persoonlijke foto maakt zo'n blog toch extra leuk. Want wat kan mijn lieve lezers Vader Abraham schelen, of die bladmuziek van Feelings...Deze foto is weer zo'n fijne familiale rijtjesfoto van ElsjeNínekeBéppieLúcieHelééntjePéterján, anno 1973. Hij is gemaakt op de ochtend van het huwelijk van Zus1, die met dingen op haar hoofd. Had ze krulspelden in? Ze was 21. Mijn oudere zussen trouwden op hun 21e. En dat in de wilde jaren zeventig. Te Emmen waren die nog niet doorgedrongen.
Zelf sta ik wat mysterieus achter iedereen en achter mijn eigen elleboog. Ik had een donkerblauw gebreide jurpje aan, met op borsthoogte roze en witte randjes erin gebreid. Dat is op deze foto niet te zien. Van deze feestdag bestaan nog meer rijtjesfoto's, herinner ik me nu, ook van dat we een liedje zongen voor Zus1, waarbij ik grote cartoons over haar leven had gemaakt. Ik was een jaar of zestien, schat ik in. Zal eens zoeken.
Yes! Gevonden! De tekening verbeeldt de studietijd van Zus1 in Arnhem alwaar zij de Gristelijke Academie voor Lichamelijke Opvoeding volgde. Zij woonde op kamers bij onze oudste tante. Jammer voor Zus2 dat zij niet te zien is en achter de tekening verborgen blijft.
In die tijd tekende ik veel, vooral met mijn buurmeisje Annet. We zaten aan de tafel in de kamer kladblokken vol te tekenen. Tientallen per dag. We tekenden met viltstiften, vooral meisjes, in een vast stramien. Ik herinner me dat ik de portretten altijd afmaakte door veel pleisters toe te voegen. Als een tekening af was lieten we hem zien en lachten we over alle pleisters. Op knieen, ellebogen. Wat daar de diepere betekenis van was? Van deze overproductie is niets bewaard gebleven. Nu dus deze foto.
Wat valt er nog meer te zeggen over de foto's? Tegenwoordig dragen vijf van de zes een bril. Twee hebben vast een bril, drie een leesbril. Alleen Zus3 (op deze foto mét bril) draagt heden ten dage géén bril.
Yes! Gevonden! De tekening verbeeldt de studietijd van Zus1 in Arnhem alwaar zij de Gristelijke Academie voor Lichamelijke Opvoeding volgde. Zij woonde op kamers bij onze oudste tante. Jammer voor Zus2 dat zij niet te zien is en achter de tekening verborgen blijft.In die tijd tekende ik veel, vooral met mijn buurmeisje Annet. We zaten aan de tafel in de kamer kladblokken vol te tekenen. Tientallen per dag. We tekenden met viltstiften, vooral meisjes, in een vast stramien. Ik herinner me dat ik de portretten altijd afmaakte door veel pleisters toe te voegen. Als een tekening af was lieten we hem zien en lachten we over alle pleisters. Op knieen, ellebogen. Wat daar de diepere betekenis van was? Van deze overproductie is niets bewaard gebleven. Nu dus deze foto.
Wat valt er nog meer te zeggen over de foto's? Tegenwoordig dragen vijf van de zes een bril. Twee hebben vast een bril, drie een leesbril. Alleen Zus3 (op deze foto mét bril) draagt heden ten dage géén bril.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten