In de Kennemerduinen lopen ontzettend veel Schotse Hooglanders. Qua mensen is het er opmerkelijk leeg, en die leegte met die beesten geven het gebied een beetje een wildwest sfeertje. Je fantaseert er zo een muziekje van Ennio Morricone onder.Bij Parnassia eten we kibbeling met patat en knoflooksaus. Lekker vies. Met uitzicht op zee. De zee heeft geen golven en geen rimpeling, laat staan branding. Heel raar. Ik heb niet zoveel geslapen en verkeer daardoor in een wonderlijke toestand. Het is net alsof ik midden in een poster zit. 3D. Op die poster lopen al mensen in het water, dat moet ontzettend koud zijn. De zon die beloofd is, is aan het wegtrekken. Paul Witteman loopt er te rennen in zijn korte broek. En zo is alles zoals het het altijd is en hoort te zijn daar in de oude vertrouwde Kennemerduinen. Echt geruststellend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten