Even heb ik niet in mijn agenda gekeken, blijk ik Jaarvergadering in het Geldmuseum te Utrecht te hebben. Ben ik daarvoor op en neer naar Amsterdam gereden?De Jaarvergadering. Die was altijd twee keer per jaar, maar nu nog maar één keer. De Voorzitter geeft een soort State of the Union af en doet wat statements. De Penningmeester doet verslag. De Werkgroepen doen verslag. Er treden wat bestuursleden aan en af. En op de voorste rij zitten de Oud-Voorzitters. Ze worden steeds ouder. Soort Muppetshow.
Vorig jaar bij de Jaarvergadering werd ik bij de State of the Union een soort van publiekelijk afgemaakt. De Voorzitter - doorgaans een héél prettige aardige man - las een gelijkhebberig Opstel voor. Ik had een column geproduceerd die zo onwelgevallig was, dat hij mijn naam wel tien keer in verwijtende zin herhaalde. Na tien keer werd ik zo ongemakkelijk dat ik maar ging zitten sms-en naar de collega's. Pff! Ik had wel wat beters te doen dan naar dat geouwehoer luisteren!
Nu - een jaar later - ben ik er weer, kijken wat ik nu weer fout gedaan heb, maar nee hoor, nu ben ik weer Beste Vrienden. Ik krijg zelfs het Jaarverslag overhandigd en hartelijk applaus toe. Op dergelijke Vriendschappen kun je ook geen peil trekken. Als ze morgen ofzo de foto van dat momentje op hun website plaatsen zal ik hem knippen en plakken. Het is het soort foto's dat ik háát. Maar des te beter om eerlijk te laten zien dat ik mij óók voor dat soort fotomomentjes laat strikken. Want de fotograaf had verzuimd dit moment vast te leggen omdat het niet in het Draaiboek stond. We doen het in de pauze gerust even over. For the time being plaats ik even een plaatje - van anderhalf jaar geleden - óók zo'n fotomomentje met de Voorzitter, toen we nog wel goede vrienden waren. Het kan vriezen, het kan dooien. (Foto Hani501)
Vorig jaar bij de Jaarvergadering werd ik bij de State of the Union een soort van publiekelijk afgemaakt. De Voorzitter - doorgaans een héél prettige aardige man - las een gelijkhebberig Opstel voor. Ik had een column geproduceerd die zo onwelgevallig was, dat hij mijn naam wel tien keer in verwijtende zin herhaalde. Na tien keer werd ik zo ongemakkelijk dat ik maar ging zitten sms-en naar de collega's. Pff! Ik had wel wat beters te doen dan naar dat geouwehoer luisteren!
Nu - een jaar later - ben ik er weer, kijken wat ik nu weer fout gedaan heb, maar nee hoor, nu ben ik weer Beste Vrienden. Ik krijg zelfs het Jaarverslag overhandigd en hartelijk applaus toe. Op dergelijke Vriendschappen kun je ook geen peil trekken. Als ze morgen ofzo de foto van dat momentje op hun website plaatsen zal ik hem knippen en plakken. Het is het soort foto's dat ik háát. Maar des te beter om eerlijk te laten zien dat ik mij óók voor dat soort fotomomentjes laat strikken. Want de fotograaf had verzuimd dit moment vast te leggen omdat het niet in het Draaiboek stond. We doen het in de pauze gerust even over. For the time being plaats ik even een plaatje - van anderhalf jaar geleden - óók zo'n fotomomentje met de Voorzitter, toen we nog wel goede vrienden waren. Het kan vriezen, het kan dooien. (Foto Hani501)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten