'n Groter plaatje van SuperdeBoer-stamppot kan ik niet vinden. Terwijl we woensdagavond door Den Haag van Het Plein naar het Centraal Station lopen beginnen Vinnie en ik weer onze vaste riedel over onze diepgekoesterde geheime voorkeur voor 'vies' eten, bijvoorbeeld kant-en-klare bami van de provinciale slager of supermarkt. Mét appelmoes. Ik schaam me een beetje voor deze jeugdsnik, maar met Vinnie in de buurt, bijna twintig jaar jonger dan ik maar met dezelfde smaak met eenzelfde oorsprong - is het een bron van grote vreugde. De voorkeur voor 'vies eten' is persoonlijk en historisch verklaarbaar, de maaltijden zijn lief en goedbedoeld en hartverscheurend, maar je wil liever je eigen potje koken.Voor ik naar de Oude Moeder gaan is het het beste om met nadruk te roepen en te herhalen dat IK ga koken. Dat dat niet teveel werk is en dat ik dat LEUK vind. FIJN om voor haar te doen. Dat roepen en herhalen heb ik ditmaal verzuimd. Dus heeft ze na de SuperdeBoer paasstol om halft tien en de SuperdeBoer-gevulde koek van elf uur een pak kant-en-klare andijvie-stamppot van SuperdeBoer in huis voor om twaalf uur. Want dan eten we warm. Ik haal bij de visboer twee pangasiusfilets, want ik had eigenlijk een fijn visrecept willen maken.
Terwijl ik die sta te bakken en de stamppot in de magnetron staat te sudderen pakt Oude Moeder een pot SuperdeBoer-appelmoes en een zakje SuperdeBoer-'rauwkost'. En voor ik 'Ho stop!' kan roepen gaan er vier enorme scheuten SuperdeBoer-slasaus over de sla. Na afloop eten we een bakje SuperdeBoer-yoghurt en SuperdeBoer-vla met daarover SuperdeBoer vruchtensiroop. Als ik mijn stamppot op heb vraagt ze: 'Best lekker he?' Ja, antwoord ik lief/laf. Dat wordt als ik niet oppas de volgende keer wéér stamppot.
Nu liggen we allebei de maaltijd te verwerken. Zij in haar bedje en ik op de bank. Denkt ze. Maar ik moet het vooral mentaal verwerken. Ik houd helemáál niet van vies eten. O! over dit onderwerp zou ik bij de psychiater úren kunnen uitwijden. Maar hier is dat vrees ik niet gepast.
Terwijl ik die sta te bakken en de stamppot in de magnetron staat te sudderen pakt Oude Moeder een pot SuperdeBoer-appelmoes en een zakje SuperdeBoer-'rauwkost'. En voor ik 'Ho stop!' kan roepen gaan er vier enorme scheuten SuperdeBoer-slasaus over de sla. Na afloop eten we een bakje SuperdeBoer-yoghurt en SuperdeBoer-vla met daarover SuperdeBoer vruchtensiroop. Als ik mijn stamppot op heb vraagt ze: 'Best lekker he?' Ja, antwoord ik lief/laf. Dat wordt als ik niet oppas de volgende keer wéér stamppot.
Nu liggen we allebei de maaltijd te verwerken. Zij in haar bedje en ik op de bank. Denkt ze. Maar ik moet het vooral mentaal verwerken. Ik houd helemáál niet van vies eten. O! over dit onderwerp zou ik bij de psychiater úren kunnen uitwijden. Maar hier is dat vrees ik niet gepast.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten