Moet even heel diep in mijn geheugen graven (en in mijn blog) om de naam van dit kerkje weer te vinden. Het kerkje bij het vrouwenklooster op een eilandje in het Skadar Meer in Montenegro. Beska.
Op de een of andere manier helpt het tekenen van kerken en kloosters me om pas op de plaats te maken en uit de hektiek van de dag te stappen. Zoals Ik-Móet-Nieuwe-Schoenen.
Op de bovenkamer kan ik me daarvan losmaken. Het was er zo mooi op dat kloostereilandje. We werden er naar toe gevaren voor een X-bedrag en na twee uur weer gehaald. De jonge nonnen hadden zelf ook een motorboot om naar het vaste land te gaan en boodschappen te halen. Die bergwegggetjes er naar toe waren ijzingwekkend smal.
Bij het tekenen draai ik muziek van Divna, een verrukkelijke zangeres van Byzantijnse religieuze muziek, die ik hoorde in het kerkje aan het Meer van Ohrid. Wat zijn die voormalig Joegoslavische landen toch fantastiche plaatsen om te zijn. Maakten veel meer indruk dan onze laatste bestemming Dolomieten / Zuid-Tirol.
Mijn ordner met natuurtekeningen en stadsgezichten puilt uit. Ik heb een nieuwe gehaald, waar ik de landschaps- en urban tekeningen in gestopt heb. De andere zitten dieren, vooral vogels en bloemen. Elke tekening is een gestold moment. Ik heb al bijna een halve meter.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten