Deze zondag mag ik de bestemming kiezen voor de zondagmiddagwandeling. Ik kies het Máximapark bij Vleuten. Leidsche Rijn. Bobby heeft grote bezwaren tegen Leidsche Rijn, niet echt gestoeld op kennis, maar heftige vooroordelen. Dat culimeerde ooit in een heel leuk huis dat wij er kozen en kochten (2012 ofzo) en toen toch weer niet. Wat een drama was dat. Een leuk huis was het, maar Leidsche Rijn, dat was alleszins een brug te ver.
Dus dit voorstel ligt een beetje gevoelig. Maar ik vind het een leuk en heerlijk park, het is niet ver, maar je moet er wel met de auto naar toe. Ik vind het net het Vondelpark, zo mooi en gezellig, en niet zo druk, maar ik weet niet of dat voor hem een aanbeveling is. ‘Ik zit er niet om te springen’, zegt Bobby. ‘Nee dan dat uitje naar de Eendenkooi in Maarssenbroek langs de A2 vorige week’, reageer ik. Dan gaan we toch.
En hij vindt het ook leuk. Tot zijn verrassing. ‘Ik wist dat niet’, zegt hij nu. Zoals de oude lintbebouwing van het gebied in het park geïntegreerd is. De verrassende toegepaste kunst. Mooie bloemenperken. Grappige speelplaatsen. Blije mensen. Mooie waterpartijen. Verre luchten.
Het is ook een fijn park om in je eentje te wandelen. Het ene park is daar geschikter voor dan het andere. Even googelen wijst uit dat onze Bus 4 van hier via het CS naar de wijk Terwijde rijdt, ook Leidsche Rijn, bij het Castellum, de andere ingang van het park.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten