Dan doen we tijdens onze grand tour d' Europe ineens Basel aan. Bobby heeft er een oude vriendin wonen en belt haar op of ze het leuk vindt als we langs komen. En of we misschien kunnen blijven slapen. Vanwege die 3 uur file voor de Gottthard-tunnel komen we pas tegen 22 uur opdagen, maar ze heeft heerlijk Indiaas eten bereid. En ermee gewacht.En zo zitten we ineens vorstelijk te dineren op een Basels balkon vlak bij de Rijn. De Rijn stroomt trouwens met een grote snelheid door Basel. We doen een nachtwandeling langs de rivier, wiens kades volgestroomd zijn met hangjongeren. Saturdaynight fever in Basel.
Bijzondere ontmoeting. Margit woont en werkt al heel lang in Basel, maar ze is afkomstig uit Potsdam. Haar Freund Wolfgang is geboren en getogen in West-Berlijn. En al is de Berlijnse Muur alweer bijna twintig jaar geleden gevallen, hun beider jeugdherinneringen zijn geworteld aan verschillende kanten van de muur. Ossi's en wessi's. Beiden gevangen in het eigen systeem. Toen. En nu in de jeugdherinneringen nog steeds een beetje.
En nu is het dan zondagavond. Na nog een dag autostrada's (via Noord-Frankrijk, Luxemburg, Wallonië, Limburg, Brabant, Utrecht...) eindelijk weer te Amsterdam. Totaal aantal kilometers van de afgelopen twee dagen was 1536 km. Nu hier weer thuis te geraken. Post stapelen. Tas uitpakken. Wasjes draaien. Souvenirs tentoonstellen. Het avontuur Slovenië is geschiedenis. Das war einmal. Wat is wijsheid? Morgen weer aan het werk? Drieduizend mailtjes deleten? Of nog een dagje wachten?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten