Van je Hela Hola

Nieuwe Baas wil dat ik een plant neem. Mijn werkkamer is wat saai geworden. Zullen we samen naar Gerda's Bloemen voor een mooie bloeiende plant? vraagt ze. Nee, pruttel ik, want dan zorg ik er niet goed voor en dat stort hij langzaam in en dan wordt het steeds treuriger en treuriger. Ik heb het al eens geprobeerd met een varen. Ach, die varen...

Vlak voor mijn vakantie hadden we onze vergadertafels omgeruild. Mijn vergadertafel vond ik te veel Directietafel en zij vond die van haar teveel Ikea. Mijn nieuwe set is een beetje beige. Licht hout. Er mist pit. Er moet wat op die tafel. Maar verse bloemen elke week is wel duur. Bij Tuincentrum Osdorp zag ik afgelopen weekdend een hele afdeling kunstbloemen. Dat wil ik. Hysterische kunstbloemen. Te groot, te veel, te kleurig. te nep. Op de ramen hebben we immers ook al plastic bloemen, die had ik medegenomen uit Wenen. En ik heb nog een wens: ik ga proberen bij de Blokker plastic grasmatjes met madeliefjes erin te scoren. Voor op de vensterbank.

Zo'n droom staat vast ergens voor. Voor de recessie. Volgend jaar deze tijd hebben we weer 700.000 werklozen, was gister op het nieuws. Het staat waarschijnlijk voor Van-Je-Hela-Hola-Houd-Er-De-Moed-Maar-In.