Strunjan (2)

Omdat dit het voorlopig eindpunt van de reis is en we ons net als de eerste week vermaken met lezen, tekenen en wandelingetjes, komen er nu wellicht een paar dagen alleen maar foto s van Strunjan.

Eindelijk schijnt de zon. Men wil toch niet naar de Mediterranea geweest zijn en wit terugkomen? Terwijl in Nederland iedereen bruingeblakerd is van het mooie weer? Ja. Het onweerde voortdurend, zal ik zwakjes zeggen. Wie gelooft dat nou. Nou ja, wie weerkaartjes bestudeert zal zien dat het waar is. Het onweert hier voortdurend. Iemand sms-t me dat ze gezien had dat het zo onweert in de Baltische staten. Baltische staten? Hallo! We zijn in Slovenie! Aan de Adriatische kust!

Het is onmiddellijk niet een beetje zonnig, maar het schettert voluit. We brengen een dag door op het gras van het Gemeentestrand. Bloedjeheet. Het zeewater is onmiddellijk heerlijk. Afkoelend. Dus een dag louter lezen en naar muziek luisteren. Af en toe een slokje water en een Snickers. Boek van de dag: Love van Toni Morrison. Muziek van de dag: het Hilliard Ensemble met de saxofonist Jan Garbarek.

Na het eten gaan we een wandelingetje maken. Om Strunjan heen. Behalve zoutpannen heeft Strunjan nog veel meer te bieden, zoals bijvoorbeeld witte kliffen. En een uitzicht op het volgende plaatsje Izola. Aan het eind van de dag veel smeren met after sun. Beetje roze geworden. En als we dan eindelijk vredig op ons terras zitten tussen de kabouters breekt gewoontegetrouw het onweer weer los.