Niet samen te vatten, deze dag. Zo druk zo veel, zo lang. Ik blog alleen maar uit plicht voor de mensen die meeleven en hier verhaaltjes verwachten. Maar vandaag komen die niet. Te moe. Om 08 uur kwamen de verhuizers. Om 13 uur waren ze klaar met inpakken en inladen, om 16 waren ze klaar met uitladen. Nu staat het nieuwe huis vol met dozen waar niet op staat wat er in zit.
En nu ga ik in Utrecht slapen. Will, die geholpen heeft keukendozen uit te pakken, want dat kan ze zo goed, rijdt na het eten bij onze inmiddels vaste stek Istanblue terug naar Amsterdam. 'Vind je het niet raar dat je hier in Utrecht blijft?' Ann die een tafeltje komt ophalen uit onze boedel is opgetogen.
Ik kan het beddengoed nergens vinden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten