Zus4 haar huis in MeckPom had ik in mei getekend en ik had haar een uitvergrote print gestuurd die zij ingelijst heeft en opgehangen. Ik kon niet zo goed afscheid nemen van de originele tekening. Zelf voelde ik me ambivalent over de print, die lang niet zo mooi van kleur is als het origineel. Nu ze me het werkje stuurde zoals het in hun leeshoek bij de houtkachel hangt denk ik: nee, daar moet het origineel hangen. Dus ik vandaag weer naar Hornbach voor een passe-partout.
Dat is een hele belevenis. Stond er vorige keer een ervaren inlijster, nu staat er een nieuw en tamelijk onervaren meisje. Ze heeft al een klant die vier lijsten wil en nu ook ik nog. Ze snauwt een beetje dat ik later maar terug moet komen, niet uit kwaaiigheid maar van de spanning. En ze heeft honger.
Na een kwartier is inderdaad haar cheffin er. Die is wel ervaren. Het meisje kan eigenlijk nog niets goed. Loopt vast in het computerprogramma, in de wensen van de klant, de papiersoort, enzovoort enzovoort. En haar cheffin lost alles op. Ze is zo lief tegen haar onzekere ondergeschikten, en complimenteus tegen de klant...
Ik kies een donkerblauwe passe-partout die het weer heel anders maakt. heel klassiek. Nu nog een eiken lijstje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten