Ik heb al mijn intellectuele en sociale taken gedaan of in gang gezet. Door de bijna-sollicitatie en de afwijzing van de Belastingdienst vorige week was me even de moed in de schoenen gezakt. Karen zei nog: 'Dat je na een half jaar al uitgenodigd bent: dat vind ik best snel', en kwam met het verhaal van een vriend van haar van 55 die bijna drie jaar gesolliciteerd heeft voor hij (nu 58) een nieuwe baan had. 25 keer was hij twééde geweest.
Ik gooi maar weer een nieuwe sollicitatie uit. Vol goede moed. En schrijf een stuk voor Museumkijker over het Emil Nolde Museum. En zet twee opdrachten voor InCT. Werk m'n LinkedIn-profiel bij. Daar maakte laatst iemand mij attent op, dat ik dat nog niet gedaan had. Werk mijn wederwaardigheden bij op de site van het UWV. Men heeft het er maar druk mee.
Vandaag ga ik tegen de tuinen aan, die ik een beetje heb laten sloffen. De moestuin in Oud-Zuilen is bijna aan zijn einde, alleen de half augustus gepote sla en andijvie ogen nog fris en fruitig. De oogst van vandaag: rabarber, paprika, witte kolen, sla, andijvie, prei. Dat betekent weer rabarber-aarbeien-compote maken. Thuis in de voor- en achtertuin zijn alle gerania, begonia’s en petunia’s bijna dood. Die vervang ik door allerliefste bosviooltjes, om zo het aards paradijs nog iets paradijselijker te laten lijken.
'Lucie, wat dóe jij eigenlijk de hele dag thuis?’ vraagt mijn buurjongetje, nadat hij mij een Club-lot verkocht heeft. Leg dat maar eens uit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten