De Middellandse Zee

Gelezen: Morgenzee van Margaret Mazzantini. Ik moest maar weer eens een boek lezen, denk ik. Een roman, twee verhalen over twee moeders en hun zonen tussen Libië en Italië. In de tang genomen en door oorlogen en politieke wanorde. De verhalen raken elkaar in ze Middellandse Zee, in Sicilië. De zee waar de laatste jaren zoveel mensen verdrinken.

Het ene verhaal gaat over Jamila en haar zoontje Farid die na de opstand / burgeroorlog in Libië in 2011 proberen naar Europa te vluchten in een gammele boot. Het andere over de Italiaanse Angelina die in haar jeugd in Libië woonde maar nadat Khadaffi daar aantrad werden alle Italianen het land uitgezet. Ze wonen op Sicilië, waar dagelijks boten vol Afrikanen aankomen en wanhopig in vluchtelingenkampen verdwijnen. Haar zoon Vito weet niet wat hij met zin leven aan zal. Hij verdwijnt naar Londen. Ze zijn een keer naar Libie geweest,  toen het weer mocht, maar van het Libië uit haar jeugd in de jaren zeventig is niets meer over.

Moeders die hun zonen kwijt dreigen te raken, maar ergens toch hoopvol blijven. Mooi boek, maar heel ongemakkelijk.

Mazzantini is een prijswinnende Iers-Italiaans auteur, woonachtig te Rome. Moeder is een Ierse kunstenares, vader een Italiaanse schrijver. Joyce Roodnat had vorig jaar voor NRC een mooi interview met haar.