donderdag 27 september 2018

Mug

Leen en ik gingen dus naar de voorstelling  ‘A Gentle Woman’ van theatergroep Mug met de Gouden Tand. Na onze geschiedenis voor de zomer van twee voorstellingen met lovende recensies die wij allebei niets aan vonden is het inmiddels een beetje tricky geworden. Maar deze was goed. Haast niet na te vertellen. Lineke Rijxman (r) speelt een vrouw die bij een hulpverlener komt (gespeeld voor Rosa van Leeuwen (l)), die er bijna als een robot uit ziet en ook bijna als een robot met haar cliënt praat. Het thema is eenzaamheid door een leven uitsluitend op internet. Natuurlijk heel erg uitvergroot, maar het raakt echt iets.

De intake is fascinerend, zo programmatisch en gevoelloos de informatie verworden wordt. Ik ben wen heel gemiddelde gewone vrouw, zegt de vrouw, er is niets met me aan de hand. Niemand is gemiddeld, zegt de hulpverleenster natuurlijk, op de automatische piloot. Langzaam wordt duidelijk dat de vrouw eigenlijk helemaal geen contact meer heeft met echte mensen, alleen nog online.

Een pregnante scène is als ze een sekscontact heeft met een ‘man’ in een chatroom. Wat ben he mooi, zegt hij, en wat heb je aan? Zullen we seks hebben. Zij zit wezenloos de sociaal wenselijke antwoorden te antwoorden, zij stuurt zelfs een foto van zichzelf (‘Je delete  hem toch wel straks?’) hij rukt zich klaar wat je alleen aan de kreuntjes hoort en dat was het dan. Heel treurig.

Geen opmerkingen: