zondag 20 september 2009

Autovrij

Vandaag weer een Sara-feest! Te U. realiseer ik me dat ik niet naar huis kan! De jaarlijkse autovrije zondag waar menigeen zich over opwindt maar die ik doorgaans langs me af laat glijden, verhindert nu dat ik mijn agenda van vandaag probleemloos kan afwerken. Alles gaat veel meer tijd kosten. Was ik maar met de trein gegaan. De vraag was steeds geweest: hoe moet oude T. Katja op autovrije zondag vanuit Slotervaart naar de Spaarndammerbuurt komen? Ik vermoed dat de versperringen alleen opgeworpen zijn bij de afritten van de A10 en dat je er op andere plaatsen gewoon onderdoor kunt rijden...

Ik besluit de auto te parkeren bij het werk te Sloterdyke en met de tram naar huis te gaan. Er staan bij de afrit van de Haarlemmerweg tientallen stadswachten de automobilisten de stad uit te dirigeren. Wat een werk, geld, organisatie! Bij mijn werk ben ik de enige parkeerder. Raar om morgen daar de auto weer weg te halen, terwijl ik ziek ben! Zal ik bij de collegae op de koffie gaan?

Daar bij het werk - zo'n bedrijvenwijk zonder mensen - gebeurt trouwens iets raars. Er staat een jongen met een weekendtas aan de schouders door de ramen van de kantine te gluren. Wij staren elkaar aan. 'Hallo', knikken we gereserveerd. Moet ik vragen wat hij daar doet? Maar ik moet de cadeautjes halen. En ik ken mezelf: voor je het weet raak ik weer tot mijn oren ergens in verzeild. Ik loop richting station, maar talm toch en kijk om. De jongen loopt vreemd te heen en weren. Uiteindelijk gaat hij naar binnen. Heeft hij een pasje? Is hij een collega van de drukkerij? Hani501 sms't bemoedigend: 'Wie weet staat het gebouw er morgen niet meer'. Bij Station Sloterdijk verzamelen zich luidruchtige skaters. Met trommels en ander geroffel. Houd daarmee op! Dit wordt een feestdag, men kan er niet omheen.

In de tram zie ik dat in de stad gewoon auto's rijden. Wel heel weinig, en hier en daar is wordt op de weg een straatfeest opgebouwd, maar toch. Er rijden auto's. Als ik van de Haarlemmerweg beetje zigzag naar de Postjesweg was gereden had ik waarschijnlijk met de auto gewoon naar de binnenstad kunnen rijden. Had ik T. Katja ook even kunnen halen.

We gaan naar een voorstelling over 'Oudere meisjes', van de damesgroep Dolores. 'De voorstelling confronteert het publiek met de leuke, moeilijke, mooie en hilarische kanten van het ouder worden. Het gevarieerde repertoire bevat prachtige nummers zoals Zap Mamma's 'Qu'est-ce qu'on fait' en het verstilde 'Rozengeur en Maneschijn' van Herman van Veen. Dolores zingt, van klassiek tot rap, van een Arabisch liefdeslied tot een popnummer.' Hoop maar dat het niet al te confronterend herkenbaar is.

Geen opmerkingen: