Het is zo'n alweer zes jaar geleden dat Reenske promoveerde. Als cadeau gaven haar vriendinnen haar een eigen interpretatie van de opera Dido & Aeneas van Henry Purcell. Een film. 'Amoriët' heette de film.
We maakten het ruwe materiaal voor de productie op een zaterdag in de Schouwburg te Antwerpen. Wat een dag! Jon kende een sleutelfiguur in die schouwburg en van hem mochten we uit alle kostuums kiezen. Claudia en Jon hadden alles tot in de kleinste details bedacht en voorbereid. Zij editten de film ook. Voor wie zich iets over de kwaliteit van de zang afvraagt: we playbackten. Het was zo'n dag die je niet kunt bedenken en die je dan ook nóóít zult vergeten.
Op het promotiefeest werd de film vertoond: Reenske was totaal verrast. Zoals ik het me herinner was het fantastisch, maar ik heb de film dus maar één keer gezien, in de feestroes. Sindsdien beloofde Claudine dat we allemaal een dvd zouden krijgen. Binnen een week. Nou over een maand dan. Dat is inmiddels zes jaar geleden.
We maakten het ruwe materiaal voor de productie op een zaterdag in de Schouwburg te Antwerpen. Wat een dag! Jon kende een sleutelfiguur in die schouwburg en van hem mochten we uit alle kostuums kiezen. Claudia en Jon hadden alles tot in de kleinste details bedacht en voorbereid. Zij editten de film ook. Voor wie zich iets over de kwaliteit van de zang afvraagt: we playbackten. Het was zo'n dag die je niet kunt bedenken en die je dan ook nóóít zult vergeten.
Op het promotiefeest werd de film vertoond: Reenske was totaal verrast. Zoals ik het me herinner was het fantastisch, maar ik heb de film dus maar één keer gezien, in de feestroes. Sindsdien beloofde Claudine dat we allemaal een dvd zouden krijgen. Binnen een week. Nou over een maand dan. Dat is inmiddels zes jaar geleden.
Maar vanavond zal het gebeuren. De Nederlandse Opera heeft première van Dido & Aeneas in de Stadsschouwburg te Amsterdam. Reenske heeft ons allemaal uitgenodigd en na afloop zullen we de dvd krijgen. Iedereen in zijn beste jurpje, wat nagrinnikend om onszelf in die operettekostuums van zes jaar geleden. Dat was me wat, want ik weigerde in zo'n suikerspinjurk met suikerspinpruik te gaan. Ik wilde meedoen, gráág, maar niet in een jurk. Toen mocht ik als page. Geweldig was ik als page, al zeg ik het zelf. Ik was overigens slechts figurant in het koor, ik kende de hele opera niet en had geen idee waar het allemaal over ging en wat we deden.
Bij het nabeppen in café Eylders blijkt dat de dvd's helemaal niet af zijn. Ik heb me zo voorbereid op het terugzien vannacht in bed van onze productie toen, dat ik uit pure teleurstelling in kakelend gelach uitbarst: 'Die dvd krijgen we nóóít!' Jij bent nog erger dan de opperheks uit de opera, zeggen ze. En die wàs erg.
The making of Amoriët
(In die dagen html-de ik nog webpagina's bij elkaar)The making of Amoriët
Geen opmerkingen:
Een reactie posten