Chez Favié revisited

Hani501 en ik schaffen voor haar verjaardag een supertelelens aan en voor mij een nieuwe camera Panasonic Lumix. Bij Foto Booms aan de Van Woustraat. En of hij een total loss-verklaring wil schrijven vanwege mijn verdronken camera. Om bij te komen van deze enorme aankopen doen we een rondje Amsterdamse Bos. Ik ben echter zo moe dat we na een half uurtje slenteren onze tijd opmaken bij Chez Favié.

'Je bent al anderhalf jaar niet geweest!' zegt Favié. Verdomd, de laatste keer was inderdaad 20 april 2008. Zou hij steeds mijn blog checken of ik weer over hem schrijf?

Ditmaal heeft hij allemaal nieuwe beelden in het café. Deze houten Disney-beelden komen uit de tuin van Jopie Kruis, vertelt hij, alsof wij weten wie Jopie Kruis is. Maar daar heeft hij dan weer knipsels over. Bokskampioen. 'Ik zit al 35 jaar in het Amsterdamse Bos. Vroeger had ik het restaurant aan de Bosbaan. Daar kwam van september tot november Jopie Kruis na zijn rondje rennen in de Bosbaan duiken. Zó'n torso had die man, zó'n torso!' We bekijken de krantenknipsels over Jopie Kruis in de Bosbaan. Met foto.

De houten Disney-beelden krijgt Favié niet zo mooi opgeschilderd, maar totaal verweerd. Hij knapt ze zelf op. Dat inkleuren vergt nog heel wat interpretatie, by the way. Zo is er een beest bij dat een beetje op een krokodil lijkt, maar die heeft hij wit geschilderd. Hij weet niet welke Disney-figuur het is en of-ie groen had gemoeten.

T. Katja vindt Chez Favié een café voor Wilders-stemmers, vertelt Hani501. Ik vind het meer een café voor iedereen, zeg ik, vast ook Wilders-stemmers, maar ook Pechtold-stemmers. Ik knap er tenminste enorm van op.

Wij bekijken de boswachter die aan het gluren is naar de Grote Weide. Daar gebeuren rare dingen, zegt Favié veelbetekenend. Als wij niet begrijpend genoeg hummen, legt hij uit dat daar vaak stelletjes van bil gaan. Overdag. Voor het oog van iedereen. Dat vindt de kanoverhuurder niet fijn, die dan de boswachter belt, die eerst op afstand een foto maakt om aan te tonen, et cetera. Wij moeten eens weten wat er allemaal gebeurt in het Amsterdamse Bos. Vijftig lijken liggen er vast wel. 'Je moet hier na zonsondergang niet komen,' zegt hij waarschuwend. En: 'Ik kan wel veertien dagen vertellen'. Ik zou er zo veertien dagen naar kunnen luisteren.