Troubled Water

Naar de Algemene Beschouwingen kijken gaat na een paar uur ook vervelen. Hoe scoren de oppositieleiders? Gelukkig heb ik mijn Cineville-pas. Mooie verstikkende dramatische Noorse film gezien in Cinecenter: Troubled Water.

De hoofdpersoon - Thomas - is vrijgelaten uit de gevangenis waar hij acht jaar heeft gezeten voor kindermoord. Hij heeft deze moord altijd ontkend, en ziet hij zijn vrijlating als een nieuwe kans om iets van zijn leven te maken. Hij is een getalenteerd orgelspeler en wordt aangenomen bij een kerk in Oslo. Door zijn talent en zachtaardig karakter wordt hij al snel gewaardeerd door zijn omgeving.

Thomas heeft zijn verleden geheim gehouden, maar de waarheid komt boven water wanneer op een dag een lerares met haar klas de kerk komt bezoeken. Ze herkent de orgelspeler als de man die veroordeeld was voor de moord op haar zoon. De nog altijd door verdriet achtervolgde moeder kan niet accepteren dat hij een nieuw leven heeft weten op te bouwen en raakt door hem geobsedeerd. Als Thomas een verhouding krijgt met de pastor Anna, die een zoontje heeft dat sprekend op het slachtoffertje lijkt, werkt de film langzaam naar de verstikkende climax toe. Het grote thema van de film (kunnen we vergeten en vergeven) komt hard aan: misschien moeten we vergeven, maar soms is dat te veel gevraagd.

De titel van de film verwijst naar de beek, waar het jongetje voor het laatst is gezien, maar ook naar de hartverscheurende versie van Bridge over troubled water die Thomas op het kerkorgel speelt. Paul Simon en God bieden misschien een béétje troost, maar uiteindelijk is iedereen op zichzelf aangewezen.