Met de trein

Je kunt toch ook met het openbaar vervóer, zeggen mensen als ik het per ongeluk wel eens over een file heb. Vandaag moet ik naar hartje Haarlem. Logisch dus om met het openbaar vervoer gegaan. Vanaf vandaag geldt in Amsterdam de strippenkaart niet meer. Nergens. Niet in de tram, niet in de bus, niet in de metro, niet in de trein. 't Is maar dat u het weet.

Het is alweer máánden geleden dat ik mijn OV-chipkaart heb opgeladen, want ik ben graag bij de tijd. Maar toen werd me afgeraden er al per trein mee te reizen, omdat het de korting reizen nog niet was geïntegreerd en je dan altijd de volledige prijs betaalt - ook al zit de OV op je kortingskaart! 20 euro had ik erop gezet. (In drie keer, bij drie machines, en heen en terug naar de computer. Dat is oud leed, dat was ik bijna vergeten). Daar moet je mee op en neer naar Haarlem kunnen, zou je zeggen, al dan niet met korting.

Maar. Vijf voor half negen de deur uit. Eerst naar Muiderpoort. Er stoppen nauwelijks treinen op Muiderpoort. Dat weten we dan ook weer. In die zin kan ik beter naar CS, met de bus of de fiets. Op CS zijn alle treinen van spoor verwisseld, zodat ik de trein naar Haarlem mis. Inmiddels is het negen uur geworden. Ik heb tien minuten stuk te slaan, dus ik denk: Kan ik koffie halen en even uit- en inchecken. Dan zit ik op het kortingstarief - als dat inmiddels werkt. Ik check uit. En in. Dan hoor ik luid Bliepbliepbliep. Melding: U heeft saldotekort. Flikker op denk ik en ik ga in de trein. Gelukkig geen controle. Bij het uitchecken in Haarlem weer keihard: Bliepbliepbliep. Alle medemensen denken dat de boel weer kapot is, en als dat niet het geval is dat ik een fraudeur ben. Ik ben meer dan anderhalf uur onderweg. Veel te laat voor het congres.

Terug. Eerst chipkaart opladen. Ik moet zeggen: van Haarlem naar Amsterdam CS gaat vlekkeloos. Ik krijg controle en geen straf. Op CS blijkt de trein naar Muiderpoort net weg, dus ik neem bus 22. Maar die heeft een nieuwe route dus ik stap uit bij de Molkkkenstraat. Daar komen nog twee trams en bussen langs, die dichter bij mijn huis stoppen. In de tram die na 5 minuten komt mag ik alleen achterin instappen, maar er stappen zoveel mensen uit die tram op het smalle perronnetje, dat het niet lukt op tijd de achteringang van de tram tijdig te bereiken. Hij rijdt alweer. Ook de terugweg duurt anderhalf uur. En maar ademhalen en tot tien tellen en glimlachen.