Te-piet te-piet!

'Te-piet te-piet!' roept de scholekster de hele avond. Buurvrouw Martine noemt hem Pietje. Maar ik heb een trap en weet inmiddels dat het er twéé zijn. Twéé scholeksters. Mijn trap heeft zeven treden en als ik helemaal op de bovenste trede sta kan ik op het dak kijken. Daar loopt Piet heen en weer. Als je op de bank zit kan hij langdurig naar je komen kijken, maar als je je hoofd boven maaiveld uitsteekt schrikt hij zich dood.

Blokje educatief: 'De scholekster wordt ook wel de "bonte piet" genoemd want als hij boos is roept hij heel hard te-piet te-piet. En boos worden ze heel gauw. Vooral in het voorjaar zijn er veel burenruzies. Met veel kabaal zie je dan scholeksterpaartjes achter indringers aanrennen. Dat geschreeuw schijnt de huwelijksband te verstevigen. Hij roept ook schel kliep-kliep en kikikikikikikikikiki. Als er gevaar dreigt roept hij pik-pik-pik. En als hij zingt lijkt het net of hij trilt.'

'Sommige scholeksters zijn op het idee gekomen om op een plat dak te gaan broeden. Soms wordt er wel 700 keer gepaard voor er wordt gelegd. Ze leggen meestal 3 of 4 eieren. Na een maand komen de eieren uit. De jongen worden 4 weken gevoerd met larven en wormen van langpootmuggen.Dan volgt nog een cursus zelfstandig werken van een maand en dan vertrekken ze naar de Waddenzee.'

Laatst gingen Piet en zijn (lady?)friend nadat ik hen bespieden ging luid te-pietend rondcirkelen boven het complex. Als ze rustig zijn zitten ze vaak op het grind bij het raam boven mijn huiskamer raam, waardoor je er een nest vermoedt. Maar het nest zelf heb ik nog niet gezien. Het zou natuurlijk helemaal feest zijn als er een nest jonge scholekstertjes voor mijn raam zou zitten. En dat ik daar dan vriendschap mee kon sluiten.