Gezellig: Bumper Kleven

Laten we gewoon zeggen zoals het is: dit is een kutdag. Je kijkt tot twee uur 's nachts naar de exitpolls en verkiezingsuitslagen, want je zou eens alles missen. En het ìs ook mooi om te zien: de vreugde van Rutte, de vreugde van Wilders, de vreugde van Femke, de vreugde van Emile, en de verslagenheid van Rita, en van Balkenende en zijn Bianca.

Met zoveel slaaptekort het is niet eenvoudig opstaan. Ik vertrek een half uur na zeven uur (pas in de bolide hoor ik dat Rutte definitief de winnaar is met als twee grote winnaar Wilders) en de files zijn als nooit tevoren. Zo'n dag valt - zeg maar gerust - NIET mee.

Om mij op te fleuren stelt Vinnie voor om mee te gaan naar een Haringparty in Uithoorn. Uithoorn? Waar ligt dat? Bij Mijdrecht. Mijdrecht? Waar ligt dàt? Omdat hij zelf ook niet altijd even goed de weg kan vinden zegt hij dat hij wel achter mij aanrijdt. 'Kunnen we gezellig bumper kleven,' zegt-ie. Maar ja, hij rijdt Eend. Die gaat niet harder dan tachtig. Moet je net mij hebben en mijn bolide.

Ook vanmiddag is er ongekend veel file. Bij Waddinxveen, Gouda, Bodegraven, Reewijk... Het staat aldoor maar vast. Grr. En gezellig bumperkleven: daar is geen sprake van! Ik raak Vinnie almaar kwijt. Er schuiven allerhande vracht- en personenwagens tussen. Herhaaldemalen moet ik naar de vluchtstrook om hem op te wachten, dan is hij mij weer voorbij en moet ik tussen al die andere honderden langzaam schuivende auto's door wurmen om Vinnies Eend weer vóór te raken. Pas tegen zessen zijn we in Wilnis. De Haringparty is vast al lang over. Ik stop bij een bushalte en zeg grommend: Het is genoeg geweest. Straks bij de T-splitsing ga ik rechts naar Vinkeveen, en als jij nog naar de Haringparty gaat, dan moet je daar naar links.

Vinnie heeft nergens last van. Hij is al om elf uur gaan slapen, en hij draait dag en nacht songfestivalliedjes. Als een drug. Zeer benieuwd of hij op de party geraakt en de weg naar huis vindt.